Jack Sparrow op avontuur

22 december 2014 - Sipaliwini, Suriname

Twee weken geen verhaal betekent in Suriname niet meteen twee weken geen avontuur. Ik wil jullie weer graag op de hoogte stellen van mijn afgelopen twee weekjes.

Afgelopen weekend was het lekker rustig en vooral bankhangen, home alone 2 kijken via netflix, nieuw ingevlochten kapsel en wat werken aan school. Even een weekendje niet de avonturier uithangen in de jungle. Want de laatste weken van december en begin van Januari staat vol gepland, en wanneer het vol gepland staat vliegt het geld er ook doorheen. Wat de reden voor deze volgeplande weken is is vakantie, wat ik twee weken heb, en Chris, hij is woensdag aangekomen en moet natuurlijk wel wat van Suriname kunnen zien. 

Stage wordt steeds leuker. De kinderen beginnen wat meer hun best te doen omdat ze willen gaan bewijzen dat ze niet in de 'domme klas' zitten, waar ze vaak voor uitgelachen worden. Ook is mijn stage steeds wat duidelijker. Ben 10 en 11 december twee daagjes naar de stad geweest en hier een opdracht met het PI opgezet. Nu dat allemaal op papier staat, wordt de stage na de vakantie zeker een top ervaring! Afgelopen vrijdag, 19 december, hadden de kinderen kerstfeest op school, afsluiting van het schooljaar van 2014. Dit was een stagedagje om niet weer te vergeten, wat een schatten van kinderen. Er waren nog vier stagiaires uit de stad van het MOB om een weekje mee te lopen. We hebben touwtjegesprongen met de kinderen en werden later zelf de leukste attractie voor de kinderen om mee op foto te gaan. Met de eigen PI klas nog spelletjes gespeeld en heerlijke Surinaamse Roti gegeten. Top afsluiting van het schooljaar 2014 en een goed begin van de vakantie.

Na deze leuke stageochtend was het tijd om de tas in te pakken voor vier dagen jungle. Chris voor het eerst de echte jungle in en voor mij was dit ook de eerste keer overnachten in de echte jungle. Rond drie uur vertrokken we naar Atjoni waar Carel (huisgenootje van de stad) en zijn vader ook zouden komen. Omdat we even op de auto uit de stad moesten wachten en het enorm warm was hadden we het idee om langs de weg bij Brownsweg te gaan baden(zwemmen). Maar ik in mijn jurkje kon natuurlijk niet ver het water in, maar om toch mooie foto's te kunnen maken liet Chris zijn spierballen even zien en tilde me zo hopsa naar de andere kant van het ienieminie meertje. Helaas ging het anders dan gepland en heb ik toch even kunnen genieten van een lekkere plons in het water, waar we ook wel weer om gelachen hebben. Gelukkig had ik aan het begin van de reis een echte traditionele Surinaamse pangi gekregen om in de jungle als een echte Surinaamse rond te lopen en deze kwam meteen goed van pas. Afgelopen keer naar Isadou was door de zon mijn hele hoofdhuid verbrand door al die vlechtjes waardoor ik nu ook goed voorbereid met een bandana over mijn hoofd vertrok. Mijn gevlochten kapsel met die Bandana deed me volgens Chris lijken op Jack Sparrow, erg lief van hem. 

Via Atjoni vertrokken we met de boot naar een Surinaams dorp, waar we de eerste nacht zouden gaan overnachten. Hier hebben we, heel erg bijzonder, een overlijdens ritueel meegemaakt. Er werd gezongen, moppen getapt en gedanst. Totaal niet te vergelijken met onze cultuur, dat je zo kunt feesten wanneer er een dierbare is overleden.
In de ochtend zijn we met een lekker verfrissende ochtendduik de Suriname rivier ingesprongen. Om vervolgens te genieten van een heerlijke Surinaams ontbijtje, van een heerlijk koude kreek en van vers geplukte kokosnoten. 
Na dit avontuur vertrokken we verder naar het Vakantieoord Atudendru, waar we twee nachtjes zouden verblijven. In een klein smal bootje door stroomversnellingen, wat de reis liet beginnen met een groot avontuur. Eenmaal aangekomen was het fantastisch. Zo mooi de Surinaamse jungle, dat je nooit weer op vakantie zou willen naar Drenthe of waar dan ook in Nederland. De bikini snel aan en als een klein kind spelen in de stroomversnelling, heerlijk! 
Hier hebben we dan de rest van de dag ook genoten, vervolgens genoten van een heerlijk Surinaams gerecht en de dag afgesloten met een kampvuur en een kaartspelletje. Omdat we midden in de jungle sliepen vonden we dan ook dat we de echte avonturier moesten gaan uithangen. Chris, Carel en ik waren zo dapper om een hangmat in de frisse buitenlucht aan de bomen op te hangen. Met wat improvisatie konden we zelfs veilig in een klamboe slapen, maar helpt een klamboe tegen giftige slangen, apen en jaguars die in de Surinaamse jungle leven? Maar niet aan denken en maar lekker slapen.
Zes uur, vroeg wakker. De zonsopgang meemaken vanuit je hangmatje in de jungle, wauw!
Helaas konden we hier niet lang van genieten en werden we de hangmat uitgepest door zo'n tien wespen die gewoon doodleuk door de hangmat heen prikten. Dan maar genieten van de zonsopgang bij de stroomversnelling, wat lekker wakker worden. Tandenpoetsen en wassen in de rivier, wat een avontuur. We hebben nog een jungle wandeling gemaakt, waaronder ook een kosgrond bezocht. Hier hebben we suikerriet gegeten, echt lekker! En zijn we high geworden van de marihuana waarvan je zo nu en dan plantjes van ziet staan.  Ook hebben we nog een dorp bezocht waar een vliegveld was, een stukje weiland die 3x per week wordt afgezet wanneer er een vliegtuig landt. Helaas liet de zon ons in de steek en moesten we met de boot terug in de regen. Teruggekeerd op het vakantieoord de tijd doorgebracht met lekker eten, kletsen en maar weer kaartspelletjes spelen. Omdat een kampvuur niet meer mogelijk was, dan maar een klein kampvuurtje naar binnen. Met al die regen konden we helaas ook niet nog een nachtje buiten slapen. Maar de kans om te slapen in een hangmat in de jungle krijg je niet elke dag dus ik vond het dan ook een jammerig idee om de nacht te moeten doorbrengen in een gewoon bed. Daarom de hangmat maar opgehangen in de eetruimte aan een paar palen, toch nog een beetje in de buitenlucht. Slapen vlakbij een kampvuur was dan ook meteen weer veiliger want dit houdt meestal wel vervelende enge dieren op afstand. (spannend avontuur he).
Zo'n fantastisch weekendje eindigde helaas met heel veel pech. Maandagochtendvroeg gestoken door een wesp, wat best veel pijn deed. Maar snel naar de stroomversnelling om wat af te koelen. Helaas dreef hier een losse rots keihard tegen mijn enkel waardoor lopen ook weer wat moeizaam gaat, hoe moet ik nu voltzberg komend weekend beklimmen?
Het zat zelfs zo tegen dat de foto's met een liaan (waar ik net niet aan kon hangen) waren mislukt en dat het ook nog begon te regenen in de boot. wat een pechdagje.

Maar nu ik op het weekend terugkijk samen met de foto's kan ik zeggen dat Suriname echt fantastisch is en dat ik uitkijk naar de volgende tripjes naar het binnenland.

Bosi & Brassa