Keukenprinses

8 december 2014 - Sipaliwini, Suriname

Het was weer een week vol uitdagingen waaronder ook de uitdaging ‘een dag zonder stroom in de jungle’. Helaas was deze uitdaging net op een dag dat ik een afspraak had met school om te skypen, dit kon niet doorgaan en veel is er niet te doen zonder stroom dus zijn we maar gaan wandelen door de jungle. Het blijft een mooi land, Suriname. 
Tijdens de wandeling kwamen we aan bij een strand aan de Suriname rivier, hier zwommen twee Surinaamse jongetjes, wat me zo aan de film Sonny Boy deed denken dat ik ben gaan zitten en genoten heb van dat moment. 


Vrijdag was het kinderdag in Suriname. Sinterklaas maar dan anders. Suriname is nogal ver met de boot vanuit Spanje voor die oude man natuurlijk en dan ook nog met de stoomboot over de Suriname rivier naar Brokopondo is natuurlijk een onmogelijke reis. Vandaar dat de ouders hier een cadeautje voor de kinderen kopen en deze op school afleveren. 5 December was voor mij even een stagedagje bij de kleuters omdat deze het uitgebreids kinderdag vierden. We gingen met een schoolbus naar de bloementuin waar we spelletjes met de kinderen hebben gespeeld, Surinaamse kroketten hebben gegeten(niet mijn ding) en ten slotte hadden we alle cadeautjes verstopt die de kleuters moesten gaan zoeken. Alle cadeaus werden op een grote bult gelegd en daarna kreeg ieder kind zijn eigen cadeau. En wat waren alle kindjes blij met wat ze kregen. Wel vond ik dit een moment waarop het verschil van arm en rijk te zien was. Of niet zo zeer arm en rijk maar je kon zien dat sommige ouders speelgoed belangrijk vinden voor kinderen en de andere niet. Sommige kinderen kregen een pakket vol speelgoed dingetjes en de ander kreeg alleen een knuffel. Kinderen hebben dat zelf niet zo zeer door op die leeftijd, maar mij viel dit wel even op. Toch met allemaal blije gezichtjes in de schoolbus terug naar school waar we nog lekker mochten genieten van een zakje popcorn. 


En dan Iris als keukenprinses. Vorige week heb ik jullie al laten weten dat ik allemaal Surinaamse gerechten en verschillende vruchten aan het eten ben, zo ook deze week weer. Ik kan nu o.a. Surinaamse pom, kerrie ei en Surinaamse kroketten op mijn lijstje erbij zetten. Maar ik ben nu ook zelf aan de slag gegaan. Eerst heb ik casava gekookt. Wat veel Surinaamser en uitdagender klinkt dan het eigenlijk is want het is hetzelfde als aardappels koken. Maar daarna heb ik een ‘Bojo’ gebakken, wel met hulp natuurlijk maar het is me aardig gelukt. Geraspte casava met melk, suiker, kokos, borgoe(rum) en zoetigheid en deze in de oven en het is een heerlijke Surinaamse cake. Ook heb ik nog het recept van het bakken van Surinaamse pom meegekregen, ben benieuwd hoe dat uit de oven komt en hoe dat gaat smaken.

 
Met een nieuw rastapruikje was het weer tijd voor weekend. Uitslapen zat er ook deze keer weer niet in dus veel tijd voor nieuwe avonturen. Zaterdagochtend om kwartvoorzeven stonden we al buiten om de staatsbus naar de stad te nemen omdat de auto bij de garage stond. Helaas is kwartvoorzeven half8 in Suriname dus had ik eigenlijk nog drie kwartier langer in mijn bed kunnen liggen… 
Tijdens de reis werd er lekker hard kerstmuziek gedraaid en kwamen we een ‘friese vlag’ vrachtwagen tegen, wat ik dan wel weer heel leuk vond. Aangekomen in de stad heb ik nog wat dingen geregeld voor mijn MKV aanvraag, want deze ellende gaat gewoon door in Suriname en hebben we echt lekkere Surinaamse roti gegeten. Deze dag afgesloten met, jawel, schoolwerk! 

 
 Op zondag een dagje Sipaliwini. Daarom ging ook de wekker weer om zes uur, al was ik om vijf uur al klaar wakker. Ik begin het al te leren! Op het moment dat we bijna zouden vertrekken kwamen we erachter dat er een van de autobanden plat stond. Wat een kleine tegenvaller was, gelukkig een handige man in huis en konden we daarna toch vertrekken. Nog even langs een bandenexpert op Brownsweg waar men ook ‘belegde broodjes’ verkochten. Hier kwam ik erachter dat toch niet iedere Surinamer zo goed Nederlands kan. Want de
mensen verkochten elke ‘s morgens brood beleg. 
Aan het einde van de dag moesten sommige mensen daar nog steeds hard om lachen.


De reis ging verder naar Atjoni, hier hebben we even uitgerust waarbij ik natuurlijk meteen weer een stuk glas in mijn voeten had, goed begin van de dag. 

Rond half12 hadden we een boot gereserveerd om de Suriname rivier op te varen. Met allemaal lokale mensen die in verschillende dorpjes aan de Suriname rivier woonden vertrokken we. Onderweg veel dorpjes gezien en zo nu en dan moesten we aanleggen omdat iemand zijn dorpje had bereikt. Uiteindelijk waren we nog met z’n zevenen over, inclusief bootsmannen, en zijn we vertrokken naar Isadou. Hier een paar uur heerlijk in een natuurlijk
bubbelbad gezeten, een stroomversnelling met een enorme sterke stroming. We hebben Isadou nog even bekeken en zijn daarna weer in de boot gestapt terug naar Atjoni. Onderweg hebben we nog een dorpje bezocht en hier heb ik ook weer de keukenprinses uitgehangen, helaas was dit een minder groot succes. Met tranen in mijn ogen, huilend en lachend een casavabrood gebakken. Wat een warmte en pijnlijke rook. Maar ik mocht mijn zelfgebakken casavabrood mee naar huis nemen dus toch wel een beetje trots dit weekend kunnen afsluiten!

 
Jullie krijgen van mij allemaal een bosi en een
brassa!

(kus en knuffel)