Koud?!

Terwijl sommige mensen in Nederland klagen over temperaturen onder de 10graden en de sneeuw voorspellingen hebben wij het met gemiddeld meer dan 25graden toch wel echt frisjes. Truien, vesten en zelfs dikke leren jassen komen voorbij. Want het is echt waar, het is koud(?) in Suriname.

Maar dat bederft de tropische warmte voor Europeanen niet. Nog steeds kunnen wij genieten van een relax dagje op een vakantieoord in ons bikini. (Want 25graden in Januari blijft voor ons als toerist/stagiaires toch echt wel warm). Afgelopen zondag gingen we met de mozartjes naar Overbridge. Dit is een van de stranden die zijn aangelegd aan de Suriname rivier die 'veilig' zijn om in te zwemmen. Toch waren we wat bang voor piranha's al lachten anderen ons weer uit, want ja er was toch een afbakening zodat daar geen piranha's kunnen zwemmen! Maar maandagochtend las ik de Surinaamse krant waarin stond dat afgelopen week nog drie toeristen waren aangevallen door piranha's op Overbridge, oeps. Gelukkig zijn wij allemaal met tien tenen en vingers etc. teruggekomen en hebben we met z'n allen een leuke dag gehad! 

Zaterdag was het tijd om de belgjes uit te zwaaien met een brassa op zanderij. En zo waren zomaar de helft van de mozartjes weer onderweg naar het koude belgië. De weken gaan snel. Nog maar acht weken en het zal voor mij ook alweer tijd zijn om mijn spullen in te pakken. Maar daar denken we nu nog niet aan want de weekenden staan nog heerlijk volgepland en ook moet er nog veel op stage gebeuren.

Het wordt nu druk. Lessen die ik moet maken, observaties die ik moet schrijven, leerdoelen die ik moet halen en dan nog het onderzoek wat toch ook nog op papier moet komen staan. Stage krijgt vorm waardoor het vakantiegevoel van de decembermaand weer langzaam aan wegvaagd.

Vandaag, 18 januari, hebben Fenna, Tyas en ik de Brownsberg beklommen. De reis begon goed, op het moment dat we de berg opreden bleek dat er een 'file' stond midden op de weg. Waarom? Er was een boom omgewaaid, en jawel die moest in stukken worden gehakt met een kapmes. Later kwam de hulp van een kettingzaag alleen kwam deze er niet doorheen dus daarna maar weer door met een kapmes. Als twee meisjes van het platteland gingen Fenna en ik maar even helpen om alle takken etc. op te ruimen. En na een uur konden we dan eindelijk verder. Na een heerlijke lunch, jullie verwachten nu natuurlijk dat ik op trip rijst met kip en kouseband heb gegeten, maar vandaag was het anders. We kregen nasi met kip en kouseband, erg lekker! Na een stevige maaltijd begon de wandeling. Op de Brownsberg zijn verschillende watervallen, wij gingen naar de Leovallen. Hier aangekomen hebben we even een heerlijke verkoeling genomen en zijn we daarna weer terug gelopen en zijn we naar de top van de berg geklommen. Helaas is het in Suriname niet zulk heel mooi weer meer waardoor het onweerde op de top en het zicht werd steeds minder mooi. We hadden eerst nog prachtig mooi uitzicht over het stuwmeer, later was hier niks meer van over en begon het ook nog te stormen. Maar snel weer in de auto, terug naar huis. 

Weer een weekend om, weer twee stageweken voorbij. De tijd vliegt, maar we blijven genieten.

Lobi!