Paradijs van de maand

Vrij, vrij, vrij, wat moeten we nu doen in Suriname? Er is hier snel een antwoord op want er is nog teveel te doen in dit mooie land.

Zaterdagmiddag gingen we met de boot vanaf Leonsberg over de Suriname rivier varen. Voor de derde keer heb ik dolfijnen mogen spotten. Maar deze middag was het wel extra bijzonder. Er zwom een groep dolfijnen van minimaal 10 vlak bij de boot. Ze kwamen alleen boven water, met de hele groep of maakten met z'n tweeën een mooie sprong. Onze trip was goed begonnen! 
Na het voorbijvaren van braamspunt vaarden we over de atlantische oceaan langs het strand en hier zagen we al allemaal zeeschildpaddensporen. We hadden veel kans om ze straks in het donker echt te zien. Na een heerlijke verre strandwandeling wat door de wind en frisse kou een noordzeeachtig gevoel gaf, werd het donker en kwam de eerste zeeschildpad aan wal. Helaas waren we waarschijnlijk te luidruchtig en heeft deze zich meteen weer omgedraaid richting zee. Daarna maar muisstil over het strand waardoor we de dieren heel mooi van dichtbii hebben kunnen zien, en snel dat een schildpad kan zijn, wauw!

Om even cultuur te snuiven in dit mooie land is Commewijne het perfecte district voor een dagje. Carel en ik druk op zoek naar een scooter alleen de eerste scooter die we konden huren was over 1,5 maand en dan zijn wij alweer in het koude nederland dus dan maar met de 30graden op de fiets. Gelukkig waaide het hard voor een coole verfrissing. Het was de eerste keer dat ik tegenwind kon waarderen.

Met de boot naar nieuw-Amsterdam waar we fort niew-amsterdam hebben bezocht. In het openluchtmuseum hebben we een gevangenis bezocht. Allemaal erg mooi en indrukwekkend! 
Een paar weken terug hebben we een avondje gelachen door de mariënburgrum en we willen natuurlijk wel weten waar dat vrolijke drankje vandaan komt. Dus na nieuw-amsterdam ging onze tocht verder richting mariënburg. De plantage en fabriek van mariënburg is nu totaal verwoest. Heel spookachtig om te zien, had er niet graag in het donker willen lopen. Het mooie aan dit bezoek van de plantage was de gids, die ons met open armen ontving. Hij had er gewerkt toen de suikerfabriek nog draaiende was met 3000 werknemers. Nu groeide de jungle boven op de daken. Niet voor te stellen dat het ooit zoiets draaiende was waar de rum werd geproduceerd. We mochten ook de fabriek nog in, helaas was dit niet helemaal veilig want er was sprake van instortgevaar.
De dag hebben we afgesloten met een lunch op plantage frederiksdorp. 

Na dit mooie verhaal is er ook nog goed nieuws. We zijn een stapje verder met de verblijfsvergunning. Maandag werden we heen en weer gestuurd. In de warmte op de fiets door Paramaribo werd ons na 16km wat teveel waardoor we de taxi hebben genomen. Maar uiteindelijk zijn we aan een briefje gekomen waar we het land mee uit mogen reizen! Weer een zorg minder. 

Vanavond afscheidsdiner van ons huisgenootje Carel. Helaas is die van mij ook al in zicht...

Lobi, brasa, bosi