Vancouver Island

Wakker worden aan de oceaan en vanuit je bed zeehonden spotten. Klinkt te mooi om waar te zijn hè? Het overkomt ons per toeval op Vancouver Island. We rijden op de highway langs de oceaan, wat opzich alleen al heel mooi is maar wanneer we een bordje met campground voorbij rijden weten we genoeg, we keren de auto en vinden ons plekje voor vannacht, fantastisch! Het eerste nachtje weer samen na heerlijke dagen te hebben doorgebracht met vrienden van Blachford!

Een paar dagen chillen in Tofino in de hippie community Poolesland, ook zeer bijzonder! Heel wat kilometers hiken we door het regenwoud en de drek met niet te vergeten heel veel regen. Het pacific rim national parc is echt fantastisch mooi! Ruige hikes, mooie uitzichten, afgelegen eilandjes, multicultureel gezelschap en heerlijke stranden met welgeteld wel één heldere dag voor een zonsondergang! 

Na 5 dagen is voor het een het Canada avontuur voorbij, de ander gaat op de fiets (?, gekke fransen) verder de ander weer liftend en wij kunnen de van weer samen delen ipv met teveel mensen. 

We gaan 2 dagen watervallen kijken  in het Strathcona park, helaas blijft dit niet alleen tot watervallen maar hebben we ook een ontmoeting met een beer. Chris drukt op de rem bij een uitkijkpunt. Na een urenlange hike naar watervallen heb ik het wel een beetje gehad en zeg dan ook verveeld dat we hier al eerder hebben gestaan. ‘Nee ik sju n bear!’ Ineens ben ik niet meer zo verveeld. Chris is blij, Ik niet, ze bestaan dus echt.. nog zo gehoopt dat het een mooimakend sprookje was;p

Na wonderbaarlijk goed te hebben geslapen in dit berenbos weer fris en fruitig genoeg om weer te beginnen aan een hike. Deze hike bestaat uit 200 meter vooruitlopen en 200 meter weer achterstevoren terug. Het is een superdicht bos wat nogal spookachtig lijkt waardoor ik een liedje begin te zingen (niet het beste idee met mijn nachtegaal stemmetje) en deze mening deelt de beer ook. Achter een boom horen we in een keer een zwaar geluid van iets dat schrikt. Ik sta te shaken, Chris zegt dat het een vogel is maar wanneer ik achterstevoren weg ren roept hij me toch achterna: ‘he jij hebt de beerspray’! Misschien toch geen vogel? Veilig terug bij de auto moet het inderdaad wel een hele grote zware vogel geweest zijn, het was meer gezegd om mij wat te kalmeren. Wat een grapjas. We waren niet stoer genoeg om een kijkje achter de boom te nemen maar een ding is zeker, ik ga nooit meer op berenjacht... 

Gelukkig was er een kilometer verderop een hike naar een waterval in een overzichtelijk bos en heb ik de angst alweer overwonnen. Al is mijn plan om toch maar weer zo snel mogelijk naar die o zo mooie oceaan te rijden! 

Ik denk dat de highways op vancouver Island op 1 hand te tellen zijn maar de kilometers daar integen komen geen eind aan! 

Na een dagje autorijden komen we aan in het noorden van het eiland, weer een camping aan de oceaan. Wat een leventje! We gaan nog een dagje met de ferry naar Alert Bay waar de grootste totempaal ter wereld staat maar verbazen ons verder ook over de kleinere kunstwerken van deze creatieve cultuur! Maar natuurlijk loopt dit dagje ook weer uit in regen, in het regenseizoen naar het regenwoud. Misschien een beetje ons eigen schuld? Het heeft ons humeur in ieder geval niet verpest want we verlaten het eiland met weer onvergetelijke ervaringen (niet te vergeten de beer) al kijken we nu toch wel weer uit naar de voorspelde warmte in de okanagan valley!