Lobi vanuit Suriname

Hallo lieve volgers,

Daar is weer een berichtje van mij vanuit het verre Suriname. 
De dagen vliegen voorbij waardoor ik nog geen eens meer vijftig te gaan heb, en er is nog zoveel te doen.
Alles wordt nu in een strakke planning gepropt omdat ik natuurlijk zoveel mogelijk van Suriname wil genieten. Daarbij ben ik hier natuurlijk voor mijn stage dus dat wordt ook nog even knallen.

Stage is inmiddels aardig druk. Elke maandag geef ik de kinderen een muzisch-agogische activiteitenles om de kinderen spelenderwijs te leren samenwerken en de activiteiten zijn gericht op concentratie, omdat dit nogal eens ontbreekt...
Verder heb ik de toestemming gekregen om bezig te gaan met het schrijven van handelingsplannen, wel een zware opdracht maar hopelijk ook een leerzame.

Afgelopen week ging het even niet helemaal goed waardoor iedereen meteen bezorgd was of ik dan toch niet de chikungunya te pakken had. 
Ook waren we maandagavond aangehouden bij de politiepost met de vraag of ik wel legaal verblijf in dit land, en mijn verblijfsvergunning is nog steeds in behandeling...
Om alles goed te regelen ben ik afgelopen donderdagavond naar de stad gegaan en heb een weekendje doorgebracht in Paramaribo. Dit om het zekere voor het onzekere te nemen en me te laten prikken en om achter mijn verblijfsvergunning aan te gaan. Gelukkig kreeg ik een negatieve bloeduitslag wat dan natuurlijk weer positief is! Bij de aanvraag van de verblijfsvergunning kregen we een briefje mee met een aantal telefoonnummers. Carel en ik dit allemaal proberen maar helaas bij geen een nummer gehoor, ja je blijft je verbazen in dit o zo mooie, mar zo nu en dan chaotische land. 
Geen stap verder maar we hadden al een leuk stapavondje gehad in Havana waardoor we deze chaos wel met gemak achter ons konden laten. 

Helaas verliet ook ons huisgenootje Tyas Suriname dit weekend en vertrokken er dinsdag nog een paar van een ander studentenhuis. Om met z'n allen nog wat leuks te kunnen doen hadden we een boot gehuurd naar Braamspunt. Braamspunt ligt in de monding van de oceaan, daarom was het ook fantastisch want na drie maanden eindelijk weer eens zee met hoge golfen. 
Helaas heb ik er maar even van kunnen genieten want na een tocht van een uur met de boot en het spotten van dolfijnen ben ik op het strand in een diepe slaap gevallen. Wat ook wel logisch was na maar een uurtje geslapen te hebben na een geweldig stapavondje maar op de planning om half8 te gaan bloedprikken. 
Eenmaal wakker geworden bleek ik van top tot teen knalrood te zijn verbrand omdat de zon daar gewoon boven aan de hemel brand zonder enig schaduw plekje.Toch nog genoten van het water en van heerlijke pannenkoeken. 

Vrijdagavond was het tijd voor een afscheidsfeestje. Na een gezellig avondje zijn we om vier uur maar wat slaapuurtje gaan pakken.
Op zaterdag stond de fietstour door Commewijne gepland. Ja, we hadden een druk weekendje. Roodverbrand stapte ik op mijn fiets richting de waterkant om daar weer een boot te huren naar de overkant. Het was perfect fietsweer waardoor het een leuke dag was. We zijn naar de oude plantage peperpot gefietst. Enorm indrukwekkend om door het district Commewijne te fietsen. Niet alleen de plantages trokken de aandacht maar ook het voetbalveld van de club S.V.Real Peperpot. Er was een creatieve tribune gebouwd en achter de bar hing een poster van het Nederlands elftal. 
Na deze geweldige ontdekking zijn we door een natuurpark gefietst, weer eens wat anders dan een junglewandeling. We zagen nog aapjes over ons heen springen van boom tot boom, verder geen indrukwekkende dieren gezien.

Toen we thuiskwamen troffen we iets aan wat we niet zo leuk vonden, ingepakte koffers.
Na het eten was het tijd om de taxi naar Zanderij te nemen om Tyas uit te zwaaien.
Weer eens wat anders op de zaterdagavond. Er blijven zo niet veel Mozartjes meer over.

Zondag ben ik naar Paramaribo Zoo geweest. In deze dierentuin zijn eigenlijk alleen maar lokale dieren te zien die in de Surinaamse jungle zijn te spotten. Erg mooi om de jaguar eens in het echt te zien, wantja je moet geluk hebben om die tegen te komen in het wild. 
Na weer een leuk dagje was het tijd om weer te vertrekken naar Brokopondo.

Terwijl ik allemaal foto's toegestuurd krijg van sneeuw en ijs genieten wij inmiddels weer van de 30graden. 


Lobi vanuit Suriname