feest &trip

Hallo lieve volgers van mijn avontuur.

Tot nu toe vliegt het voorbij en zit ik hier alweer bijna drie weken. Het links fietsen door Paramaribo is al gewend en de toeterende auto's die nafluiten en schreeuwen beginnen ook al minder op te vallen. Helaas wennen de muggenbeten nog niet maar gelukkig zit ik ook een tijd in brokopondo van deze maanden want daar heb je ze bijna niet. Goede oplossing!
Mijn eerste weekje in Brokopondo was ook meteen een uitdaging. Zoals ik al vertelde zijn de kinderen erg agressief en kan de juffrouw er op inslaan. Behalve de officiele juf van het PI klasje, die leert de kinderen dat ze niks oplossen met slaan. Maar wat moeten de kinderen dan geloven? Lekker dubbel..
Vrijdag hadden we op school het srevidensi feest. Surinaams voor de onafhankelijkheidsdag waar we morgen, de 25ste, een officiele vrije dag voor hebben. Alle kinderen mochten hun schooluniform thuislaten en in traditionele en mooie kleding komen. Natuurlijk was er veel eten want daar draait het altijd om in Suriname en was er muziek. En wat kunnen zelfs de kleinste kindjes al fantastisch dansen. Je merkt op zo'n traditioneel feest dat de Surinamers trots zijn op hun eigen land. De kinderen weten precies wanneer de onafhankelijkheid was en kunnen alle traditionele liedjes erover meezingen. En daar stond ik dan, als enige Nederlanders tussen al die blije feestende mensen.

Na het feest op school was het tijd om terug te gaan naar de stad. Na een reis van bijna 2uur en lekker veel slaap en een mooi ritje weer in het mooie studentenhuis. Zaterdagavond hadden we een mooi feestje. Groove department, een nederlandse band, bracht een heerlijk tentfeestsfeertje mee. De palmbomen voor de ingang, bier in een flesje, de hitte, korte broekjes en jurkjes gaven het een Surinaams tintje. Weer eens wat anders dan de billenshake nummers.

Gister voor het eerst een tripje gehad. De dolfijnentour&kaaimannenjacht. Op een boot over de Suriname rivier. Veel mooie vinnen&ruggen gezien van dolfijnen. Helaas bleven ze allemaal, op een of twee na, met hun hoofdje onder water. Na een mooi stukje gevaren te hebben zijn we aan wal gegaan. Met een leuke agressieve pappegaai de tocht aan wal begonnen. We hadden de keuze om over de creolenweg of de javanenweg te lopen. We namen de creolenweg en zagen de meest tropische bomen die je dan in Nederland niet tegenkomt. Geen Eik of Kastenjeboom maar een mangoboom en een amandelboom. Al klinkt het allemaal mooier dan het echt is. 
We hadden een leuke en enthousiaste Surinamer mee als gids en vertelde ons dat de creolenweg de creolenweg heette omdat alle creolen waren vertrokken. Creolen(zijn)weg. Wat een grapjas die man.
Na een leuke wandeling kwamen we aan bij een lokale vrouw en kregen we lekkere Surinaamse Roti die we op de traditionele manier lekker met onze handen moesten gaan eten. Helaas kon ik er niet echt van genieten door de vele muskieten die me lek prikten zelfs door mijn lange broek en jasje heen. Na het Surinaamse tafelmomentje stapten we in een heel klein smal bootje waar we net met 2naast elkaar inpasten. Onder bruggen door waar we echt echt moesten bukken en zelfs gingen we met de boot over een brug. Met veel vaart er bij op gevaren, uitstappen, boot met zn allen omhoog trekken, weer zitten en het water inglijden. We kwamen aan bij een moeras en hier zag je de kaaimannen met een klein kopje op een blad liggen. Met een stok en draad de kaaimannen gevangen en natuurlijk was dat een ultiem fotomomentje. Er was een plaag van dikke vieze zwarte torren en dit vonden we dan ook allemaal enger dan de kaaiman. Met het avontuurlijke bootje weer terug naar ons groter bootje en zo zijn we weer teruggevaren naar Paramaribo. 
Leuk dagje gehad zo!

Wat ook nog leuk nieuws is is dat chris over drie weekjes landt met het vliegtuig in Suriname. Ik altijd met mijn grote mond dat hij niet hoeft te komen maar als ik dan hoor dat ik twee weekjes vakantie heb het toch wel heel leuk vind om hem te laten zien waar ik een tijdje mijn leven heb. 

Ik heb nog een aantal foto's toegevoegd.

Dikke tút Iris